Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Maecenas et ex venenatis, sagittis risus ut, dapibus enim. Nullam et fringilla lacus. Donec vitae dignissim nunc, sed consectetur nisi. Proin auctor lorem non pulvinar consequat. Vivamus feugiat metus nec tellus pulvinar tincidunt. Mauris luctus maximus convallis. Donec tincidunt nec ligula sit amet cursus. Aliquam sed risus enim. Etiam eget iaculis diam. Morbi pharetra lacinia dolor eget gravida. Aenean euismod placerat felis, vel aliquam mi pharetra sed. In hac habitasse platea dictumst.
FIFA baas Infantino eerde Trump met een voor hem bedachte vredesprijs. Of deze prijs net als de Ballon d'Or jaren achtereen naar dezelfde speler kan gaan, of dat het een eenmalige actie is, is mij nog niet duidelijk. Net zomin als ik begrijp wat voetbal met geopolitiek te maken heeft.
Tijdens zijn toespraak in Quantico, maakte Hegseth er al geen geheim van dat de regels het leger niet langer een blok aan het been van militairen mag zijn. Dat Senator, en veteraan Mark Kelly, opriep om illegale bevelen niet uit te voeren, zien Trump en hij als opruiing waarvoor je ter dood veroordeeld kunt worden.
Leave no man behind, lijkt niet te gelden voor het Russische leger.
De uitspraken die op de Israëlische zender Kanaal14 gedaan worden, zijn (volgens de Joodse mensenrechtenadvocaat Michael Sfard) een oproep tot genocide. Het hooggerechtshof stelt de zaak uit, terwijl Palestijnen op tv te horen krijgen dat ze een tweede Nakba wacht.
Een (voormalig) terrorist wordt met egards onthaald in het Witte Huis terwijl een nieuwe burgemeester verdacht wordt van terrorisme.
‘And if you want to applaud, applaud, …, if you don't like what I'm saying, you can leave the room. Of course, there goes your rank, there goes your future’, grapt Donald Trump in Quantico naar de zaal vol generaals die inmiddels bijna een uur lang geluisterd hebben naar Secretary of War, Pete Hegseth.
Paul van der Lugt (1956) was nieuwslezer en omroepmanager. Bij een fietstocht vanuit Amsterdam kwamen we elkaar toevallig tegen. Hij wilde trambestuurder worden, totdat hij als jongetje door de radio gegrepen wordt. “Radio is spannend omdat het focust op een enkel zintuig en daardoor veel overlaat aan de fantasie van de luisteraar.” Omdat radio tijdens de oorlog het medium van hoop was, zoek ik hem op in Huis ter Heide.
Jarno en Julian mogen nog niet stemmen, maar hopen wel dat wij niet alleen voor onszelf kiezen, maar voor iets groters: de toekomst van hun generatie.
Marion Bloem(73), Bosch en Duin studeerde psychologie en schrijft, dicht en schildert, maakte documentaires, film en een reeks videogedichten. Ze heeft een klein atelier in Amsterdam waar ze sinds het overlijden van haar grote liefde Ivan Wolffers veel tijd doorbrengt.