Mensenrechten

Israël trekt graag de antisemitisme kaart om kritiek de kop in te drukken. Maar hoeveel onschuldige vrouwen kinderen en babies hebben ze zelf inmiddels gedood?

‘Wanneer massamoordenaars, verkrachters, babymoordenaars en ontvoerders je bedanken, sta je aan de verkeerde kant van de rechtvaardigheid,’ reageert Netanyahu als door een wesp gestoken , ‘je staat aan de verkeerde kant van de mensheid en de geschiedenis.’

Voor de aanslag op twee mensen die op de Israëlische ambassade werken, wijst hij de beschuldigende vinger naar de Franse, Canadese en Britse leiders. Engeland waar de minister van Buitenlandse zaken de uitspraken van Smotrich (We zijn Gaza aan het zuiveren en vernietigen er alles wat er nog over is) het geweld van Israël scherp veroordeelde door zich hardop uit te spreken. 

‘We moeten dit noemen zoals het is: extremistisch, gevaarlijk, afstotelijk en monsterlijk.’

Uitspraken die ervoor zorgen dat Netanyahu met knarsende tanden wat extra hulpkonvooien toelaat, maar tegelijkertijd spreekt van anti-Israël obsessies. Voor morele hypocrisie zal het land haar hoofd niet buigen om daar direct achteraan de altijd gevoelige antisemitisme kaart te trekken. 

We moeten tegenwoordig blijkbaar een kant kiezen, om te weten of ik vriend of vijand ben. Zwart of wit. 

Geloven in mensenrechten wordt geframed als haat voor de mensen die ze schenden. Terwijl juist mensenrechten niet discrimineren. In Gaza worden ze afgedaan als Jodenhaat en links knuffelactivisme. Dat is een vorm van neerkijken op anderen die niet alleen objectiviteit, maar vooral oplossingen in de weg staat.  

Niels ®elen

Aanbidders>>